مقدمه
در قرن ۲۱ام، شبکههای اجتماعی به یکی از مهمترین ابزارهای ارتباطی و تفریحی بشر تبدیل شدهاند. با وجود مزایای فراوان این فناوری، نگرانیهای زیادی نسبت به تأثیرات منفی آن، به خصوص در زمینه سلامت روان و بدنی افراد وجود دارد. یکی از موضوعات برجسته در این زمینه، ارتباط بین استفاده از شبکههای اجتماعی و شیوع چاقی در جوامع است.
چاقی یک مشکل عمومی سلامتی جهانی است که در دهههای اخیر شیب صعودی قابل توجهی داشته است. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بیش از ۶۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان دچار چاقی هستند. این امر به ویژه در بین گروههای سنی نوجوانان، جوانان و حتی سالمندان نگرانکننده است. در این مقاله، ضمن بررسی دقیق معتبرترین مطالعات علمی اروپا و آمریکا، به بررسی ارتباط بین استفاده از شبکههای اجتماعی، پرخوری و شیوع چاقی در این گروهها پرداخته خواهد شد.
تاثیر شبکههای اجتماعی بر چاقی نوجوانان
الگوهای نادرست تغذیه
نوجوانان به دلیل علاقهمندی زیاد به شبکههای اجتماعی مانند اینستاگرام، تیک تاک و فیسبوک، بیشتر تحت تاثیر تبلیغات فست فود و نوشیدنیهای قنددار قرار میگیرند. مطالعات نشان میدهد که 83٪ نوجوانان پس از دیدن تبلیغات فست فود، تمایل بیشتری به مصرف این غذاها نشان میدهند.
کاهش فعالیت فیزیکی
سپری کردن زمان زیاد در شبکههای اجتماعی میتواند باعث کاهش فعالیت فیزیکی شود. هر ساعت اضافه ای که نوجوانان زمان خود را صرف استفاده از رسانههای الکترونیکی میکنند، 11 دقیقه از فعالیت فیزیکی آنها کاسته میشود.
فشار همتا و بدیهی سازی پرخوری
چالشهای خوراکی که در پلتفرمهایی مانند یوتیوب و تیک تاک رایج هستند، نوجوانان را به پرخوری تشویق می کنند.
58٪ نوجوانان پس از دیدن چنین چالشهایی، خود را به پرخوری وادار کردهاند.
ارتباط شبکههای اجتماعی با چاقی در گروههای سنی مختلف
نوجوانان
نوجوانان در دورهای حساس از رشد فیزیکی، روانی و اجتماعی هستند. بررسی مطالعهای گسترده در اروپا (2023) بر روی بیش از 8000 نوجوان نشان داد که بیش از 70٪ نوجوانان که روزانه بیش از 3 ساعت از شبکههای اجتماعی استفاده میکنند، دارای شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر از حد نرمال بودند. دلایل این امر عبارتند از:
- پرخوری هنگام استفاده از موبایل یا تماشای ویدئوها
- تأثیر الگوسازی بد از اینفلوئنسرها با تبلیغات فستفود
- کمخوابی ناشی از استفاده شبانه از تلفن همراه
- کاهش فعالیت فیزیکی به دلیل جایگزینی زمان ورزش با گوشی
جوانان
در جوانان، تأثیر روانی شبکههای اجتماعی بر تصویر ذهنی بدن (body image) میتواند باعث بروز رفتارهای تغذیهای ناسالم، رژیمهای غلط یا حتی پرخوری عصبی شود. مطالعهای در دانشگاه UCLA (2022) نشان داد که جوانانی که بیش از 4 ساعت در روز در شبکههای اجتماعی فعالاند، 2.5 برابر بیشتر از دیگران، دچار چاقی یا اضافهوزن هستند.
سالمندان
برخلاف تصور رایج، سالمندان نیز از تأثیرات منفی شبکههای اجتماعی مصون نیستند. تحقیقات دانشگاه King’s College London در سال 2021 نشان داد که سالمندانی که بهصورت انفعالی (passive use) وقت زیادی در شبکهها صرف میکنند، بیشتر دچار احساس تنهایی، اضطراب و در نتیجه پرخوری احساسی میشوند. این مسئله به افزایش دور شکم، کبد چرب، و خطرات متابولیک منجر میشود.
معایب شبکههای اجتماعی در تشدید چاقی
- افزایش مصرف غذاهای فرآوری شده (به دلیل تبلیغات گسترده)
- کاهش تحرک و افزایش رفتارهای نشسته (حتی ورزشکردن هم تبدیل به محتوای مجازی شده است!)
- تغییر الگوی خواب و افزایش هورمون گرسنگی (گرلین)
- ایجاد اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی که محرک پرخوری هستند
راهکارهای کاهش تأثیر منفی شبکههای اجتماعی
بهعنوان یک جراح چاقی، باید بر اهمیت مداخلات چندجانبه تأکید کرد. درمان چاقی ناشی از رفتارهای رواناجتماعی صرفاً با رژیم و ورزش میسر نیست، بلکه نیاز به درمان چندتخصصی (جراحی، رواندرمانی، آموزش رسانهای) دارد.
آموزش والدین و مربیان: مدیریت صحیح استفاده از شبکههای اجتماعی در نوجوانان
رواندرمانی رفتاری-شناختی (CBT): برای کنترل پرخوری احساسی
محدود کردن زمان کار با شبکهها (Digital Diet): کمتر از 2 ساعت در روز
ترویج محتوای تغذیه سالم در رسانهها
در موارد شدید چاقی: در نظر گرفتن گزینههایی مانند جراحی چاقی با ارزیابی کامل روانی و اجتماعی کاهش وزن سریع با جراحیهای لاغری: راهکارهایی اثربخش برای رسیدن به وزن ایدهآل – دکتر پدرام طالبیان
جمعبندی
شبکههای اجتماعی در حال تبدیل شدن به یکی از عوامل مؤثر در شیوع چاقی در سراسر جهان هستند. این تأثیر از طریق چندین مسیر صورت میگیرد: تبلیغات غذاهای ناسالم، افزایش استرس و اضطراب، کاهش فعالیت بدنی، و تحریک پرخوری
هرچند شبکههای اجتماعی میتوانند به عنوان ابزارهایی مثبت برای ارتقاء سلامت و انتشار اطلاعات صحیح عمل کنند، اما بدون مدیریت صحیح، میتوانند عاملی قدرتمند در افزایش شیوع چاقی باشند.
در نهایت، آگاهی عمومی، مداخلات آموزشی، و همکاری دولتها و شرکتهای فناوری ضروری است تا بتوان این تأثیرات منفی را تعدیل کرد و از سلامت عمومی جامعه حفاظت کرد.